فوتبال

ورزش فوتبال بعنوان یک ورزش گروهی وپرطرفدار دردنیا که باقدمت سالیان داراز وتغییرات چشمگیر دراهداف وخط مشی ،قانون بازی ،هزینه ها ،درآمدها وسیاستهای آن و....اکثرکشورها وملل دنیا رابه نحوی مشغول ودرگیر تماشای آن نموده است ازحرفه ای ترین لیگها دراروپاکه بعنوان فعالیت بازرگانی هرساله درآمد هنگفتی کسب وبدست می آورند تاآماتورترین لیگهای کشورهای دنیا که اکثرا هزینه بر وبه لحاظ مالی هرساله فقط خرج می کنند.

بطورکلی درحال حاضر (قرن 21 )ورزش فوتبال درکشورهای دنیا برای چهارمقصد وهدف مهم که بیان می گردد دنبال می شود:
 
1-کسب درآمدمالی وبعنوان یک کارتجاری واقتصادی

 2-سرگرمی وتماشای افرادجامعه

 3-تبلیغات رسانه ها ودلالان این ورزش که به نحوی برای کسب درآمدمالی است

 4-برای مقاصد سیاسی دولتمردان کشورها

فوتبال درگذشته بیشتر بعنوان سرگرمی مردم کشورها وگسترش ارتباط دوستانه ملل وتبادل فرهنگ بوده است اما درچندساله اخیراکثر کشورهابا رویکردی که دربالا تحت چهار هدف که اشاره نمودم ،برنامه ریزی داشته اند. درکشورهایی که زمانی صاحب قدرت و رده های ممتازاین ورزش بوده اند،درحال حاضر دیگر اسمی از آنان نیست واز سرمایه گذاری دراین رشته که درآینده به آن امیدی نداشتندامتنا نمودند.که افت ورکودی داشته اند کشورهایی مانندمجارستان ولهستان دراروپا،هند واندونزی درآسیا وبرخی ازکشورهای آمریکای جنوبی وآفریقایی(کلمبیا،اروگوئه وغیره)وبالعکس کشورهای توسعه یافته وسرمایه دارکه سابقه کمتر از20سال فعالیت درفوتبال دارند وبه این ورزش توجه چندانی نداشتندباسرمایه گذاری وبرنامه ریزی اصولی چنان توانستند درفوتبال دنیا مطرح وصاحب شهرت وقدرت گردند که سال به سال رشد وپیشرفت زیادی کسب می کنند.کشورهایی مانند ژاپن،عربستان،کره،آمریکا،سنگال و.....که حتی ازفوتبال ماهم بعضاجلودارتروسرمایه گذاری کمتردارند. ماتنهابه داشتیم داشتیم وشعار دلخوش کرده ایم درست است (قبل ازسالهای1370) زمانی تیمهای باشگاهی وملی ما قهرمان آسیا ،مطرح وحرف اول آسیا بوده اند وبازیکنان زیادی ازایران درکشورهای صاحب نام دنیای فوتبال می درخشیدند ونام آور بودندولی باتوجه به پیشرفت فوتبال دردنیا وهزینه های زیادی که مادراین ورزش حدودا بالای 100میلیارد تومان درهرسال آنهم ازهزینه های بیت المال ودرآمدهای دولتی وملی ایران خرج میکنیم. آنطورکه باید نتایج وجایگاه ورضایت مردم نتواسته است کسب نماید.بااین سبک وروش درآینده افسوس وای کاشهای فراوان خواهیم داشت که چرا دررشته هایی مانندکشتی،وزنه برداری، تکواندو و.... سرمایه گذاری وبرنامه ریزی بهتر نکردیم که پتانسیل وتوان کسب مقام وشهرت دردنیا می توانستیم داشته باشیم. بطورنمونه پولی که به یک بازیکن یا یک مربی فوتبال داده می شودچندین برابررشته های دیگرورزشی مانند کشتی وتکواندو وغیره است یا تبلیغاتی که برای رنگهای آبی وقرمز(تیمهای فوتبال) درکشورما می شود،درجاهای گوناگون ازبرنامه های صدا وسیما گرفته تاسطوح کوچک جامعه ویا دلالی های فراوان وهزینه های ملی فراوان برای تعدادی ازافراد این جامعه ....

95درصدتیمهای لیگ برترفوتبال حرفه ای ما وابسته به درآمدهاوامکانات وتجهیزات دولتی هستندوبرخی تیمهابخاطربرنامه ریزی نادرست وسیاستهای غلط مدیریتی هرسال فقط مصرفی وهزینه های گزافی بربودجه مالی دولت میگذارند.

راهکارها وپیشنهادها:

 1-برنامه ریزی بهتر برای پیشرفت ورشد فوتبال واستفاده ازکارشناسان زبده وآگاه دراین رشته مانندکمیته های فنی فعال

 2-انتخاب وانتصاب مدیران ورئیسان که ازجنس ورزش ودانا وآگاه به ورزش ورشته ها باشد وثبات آنان حداقل7تا8سال باشد

 3-برنامه ریزی برای هزینه ها وجلوگیری ازهزینه هاوخرجهای اضافی وگزاف

 4-اصولی کردن سقف قراردادهای پولی ودستمزدها که این مبالغ زیادقراردادهای بالا به نفع فوتبال ما نیست

 5- شناسایی بازیکنان مستعد ازکل نواحی ومناطق ایران وسروسامان دادن به دلالیهای کاذب درفوتبال

 6-برنامه ریزی وسرمایه گذاری برای تیمهای پایه(نوجوانان وجوانان) واستفاده ازمربیهای توانمند و دلسوزدرفوتبال

 7-آوردن بازیکنان خارجی به فوتبال ایران که سطح بازی آنان ازبازیکنان ایرانی به مرتب بالاتر باشد

 8-هماهنگی وسازماندهی مسابقات لیگهای تیمهای فوتبال وهمکاری باشگاهها باتیم ملی

9-خصوصی سازی در فوتبال وکم کردن بارمالی دولت

نویسنده(عبدالله سالکی دولابی- ازبخش شهاب استان هرمزگان)